SULTANHANI İLÇESİNDE ENGELLİ BİREYLERİN SORUNU ÇÖZÜM BEKLİYOR
Sultanhanı ilçesinde Yaşamlarını Akülü arabaya Mahküm olarak sürdüren 2 Kardeşin PTT İle acı sınavı... Kardeşler ' Babamız olmasa Hiçbir işlem yapamıyoruz'…
Sultanhanı ilçesinde Yaşamlarını Akülü arabaya Mahküm olarak sürdüren 2 Kardeşin PTT İle acı sınavı...
Kardeşler “Babamız olmasa Hiçbir işlem yapamıyoruz”…
Sultanhanı İlçesinde Sultanhanı PTT Şubesinin 2. Katta olması ve Her hangi bir asansör sistemi ve Üst kata çıkabilmek için başka da bir imkanın olmaması Engelli ve Yaşlı bireyleri mağdur ediyor. İlçede Tek PTT Şubesi olan ve 1 Görevli memur ile Çevre Kasaba ve Köylerede hizmet vermeye çalışan Şubede Engelli bireylerin ise Şubeye Çıkabilmelerinin hiç bir yolu yok.
Sultanhanı ilçe PTT Şubesine gelen Yürüme Engelli 2 Kardeş Sultanhanı PTT Şubesinde işlemlerini yapamıyorlar. Şubenin 2. Katta olması ve Her hangi bir Asansörün de olmaması nedeniyle Engelli kardeşler ve İlçedeki Onlarca Engelli ve Her ay Yaşlılık maaşını ve Emekli maaşını alan yüzlerce Yaşlı vatandaşımız Mağduriyet yaşıyor. İlçe belediye binasında olan resmi kurumlara da Asansör sistemi olmadığı için gidemeyen Engelli vatandaşlarımız kurum yetkililerinin bu duruma çare üretmesini bekliyorlar.
Bugün işlem yapabilmek için Sultanhanı İlçe PTT Şubesine gelen ve Durumlarını anlatan engelli kardeşlerimiz “Bizler 2 kardeş olarak maalesef Postaneye çıkamıyoruz, İmza atmamız gerekiyor veya bir işlem yapmamız gerekiyor fakat üst katta bulunan Postaneye çıkamadığımız için işlerimizi yapamıyoruz bizlerin durumu ortada gidip kendi işlemlerimizi yapamamaktayız her ay Postaneye geliyoruz Babamız Yanımızda olmasa hiçbir işlem yapamıyoruz. O da bir yere kadar olmakta Görevliler bizleri görmeden ve imza atmadan işlem yapamıyor Yetkililerden lütfen bu duruma bir çare bulmasını rica ediyoruz, İlçemizdeki Resmi kurumlarda işlemlerimizi yapabilmemiz için" dediler.
Sultanhanı İnternet Gazetemizde de Köşe yazısı yazan Doç. Dr. İbrahim Baykan’ın Bugünki yazısı da Konumuzla alakalı…
ENGELLİLERİMİZE ENGEL OLMAYALIM
İnsan; hayatında başına nerede ne zaman, ne geleceği bilinmez. Geçirilen bir kaza, doğuştan ve sonradan yakalanılan bir hastalığın sonucu organlardan birinin kaybedilmesi veya fonksiyonunu yitirmesi engelli olma nedenleridir.
Bizler her an engellilerin durumuna düşebileceğimiz düşüncesiyle onlara üzülmek ve acımak yerine; onların hayatlarını kolaylaştıracak koşulları oluşturmalıyız. Sokakta gördüğümüz bir engellinin koluna girerek karşıya geçmesini sağlamak başta insani görevlerimizden olmalıdır.
Onlara karşı kesinlikle sakat, özürlü ve eksik gibi onur kırıcı sıfatlar kullanmamalıyız. Onlardan bahsederken kesinlikle adlarının önüne engel türlerinin tanımlarını getirmemeliyiz. Tüm bunların yerine engelli terimini kullanmak en uygunu olacaktır. Sakatlar terimini asla kullanmamalıyız.
Aslında onların kimi zaman biz sağlıklı insanların yapmakta zorlandığı işleri inanılmaz bir yetenek ve çabuklukla yaptıklarına tanık olmuşuzdur. Ayak parmaklarıyla harika resimler yaratan anadan doğma ressamlar; kör olduğu halde çalıp söyleyen başarılı müzisyenler görmüyor muyuz?
Bu örnekler bize; engellilerin merhamete ihtiyacı olan aciz kimseler olmadığını; sadece desteğe ve ilgiye ihtiyaçları olduğunu göstermektedir. Önemli olan yüreğimizde ruhumuzda yer eden ve bizi esir alan zihnimizdeki engelleri yok edebilmektir.
Onların da ülkemizin kaynaklarından eşit yararlanma hakları vardır. Bugün için sağlıklı olabiliriz; ancak bir saniye sonra engelli olmayacağımızı kim garanti edebilir.
Bakın bunu denemesi bedava; kapatın gözlerinizi beş dakika, evinizin içerisinde bir dolaşın bakalım. Kapatın kulaklarınızı beş dakika bakalım etrafta neler konuşuluyor. Bağlayınız bir elinizi veya ayağınızı giysilerinizi giyip çıkartın.
Burada yerel yönetimlere vicdani bir görev düşmektedir. Bu engelli vatandaşlarımızın sokakta, çarşıda ve pazarda sağlıklı ve emniyetli bir yaşam sürmeleri için gerekli düzenlemeleri yapmalıdır.
Bu vesileyle Bir gün değil her gün hatırlamak dileğiyle onları canı gönülden saygı ile selamlıyorum.
Sevgi ve Saygılarımla