Ben duygusu toplumu ilerletmez

Geçtiğimiz günlerde ismi mevzu bahis değil bir ilçemizde idim. İlçe Belediye başkanı üniversite mezunu ilçenin problemlerini bilen ve hizmet eden bir arkadaşımız. Sonra bazı tanıdıklara uğradım. Bir yerde altı yedi kişi sohbet ediyor ve konu Belediye başkanlık seçimleri. Daha 2 yıl gibi bir zaman var ama çalışmalar şimdiden başlamış. Bu sadece bu ilçede değil hemen hemen kırsalda nerede ise her yerde çalışma başlamış.

Köylerde belki daha erken başlamış. Kimse kırsalda Cumhurbaşkanlığı ve milletvekili seçimini konuşmuyor, yerel seçimleri konuşuyor. Adayınız kim diye sordum, tanıdığım bir isim ilkokul mezunu bir arkadaş.
Hiçbir devlet deneyimi ve devletin bir kademesinde çalışmamış. Elbette tahsilinden dolayı kimseyi küçümseyemeyiz, ama devlet tecrübesi olmalı. Buna girişimi, kültürü, sosyal aktivitesi gibi bir çok özelliği önemli ve tuttuğunu koparan olması gerekir.

Ben bu konuyu oradaki arkadaşların yüzüne söyledim ve neden bu vasıflarda birisini bulmuyorsunuz da kendinize yakın birisi ile seçim çalışması yapıyorsunuz diyerek söyleyince birisi aynen şunu dedi; “ kardeşim ya o adam sözümüzü tutmayıp bizi dinlemezse” dedi.

Ha anladım ki insanlar hala bölgesine bir şeyler yapacak insan yerine attığımı tutsun verdiğimi yutsun cinsinden adam arıyor. Baktım hala bir gelişme olmamış, 40 yıl öncesi düşünce ile hareket ediliyor. İş yapmazsa yapmasın ama emrimizden çıkmasın düşüncesi.

Tabi böyle yerlerde bu düşünce ile hareket edilmesi o bölgenin en ufak bir gelişim göstermediğini göstermektedir. Bunun zararını kimler görüyor elbette gelecek nesiller görüyor. Gelecek nesillerde bu sefer oradan uzaklaşmaya çalışıyor. 

Tabi bir idareye seçilecek kişi yakınım olsun düşüncesi elbette hakim. Bir eve aile reisi seçmiyoruz ki, o bölgeye yönetici seçiyoruz, elbette vasıflarına bakılması lazım. Herkes akraba ve yakınlarını sever ama iş idareciliğe gelinde yöreni düşünerek hareket edersin. Liyakat ve ehliyet ararsın.

Tabi şimdide yapılan bu yarışlar insanları ötekileştiriyor ve insanlar arasına mesafe konuyor. En büyük yanlış ve sıkıntı buradadır. İnsanları guruplaştırma ve ötekileştirme o yörede sıkıntılara ve kırgınlıklara sebep olmaktadır.
Tabi ilçeler her ne kadar şehir gibi görünse de bizim çok ilçemiz bazı kasabalardan küçük bölge. Buralarda herkes birbirini biliyor ve tanıyor. Çok gelişmemiş bu bölgelerde insanlar arasında guruplaşmak ve mesafeli olmak o bölgede yaşamı fevkalade etkilemektedir.

Bir insan bir yere birisini seçerken önce liyakatına bakmalı. O bölgeye ne faydası ve yararı olur diye düşünerek zamanı geldiğinde ona göre hareket etmelidir. Senin adam benim adam meselesi artık şu teknoloji döneminde bitmelidir.

Okumuş yeni nesilde bizim gibi yaşlı kesimin hala 40 sene öncesi düşünceleri kabul etmemesi lazım. Yoksa bu ülke ve memleket daha iyiye ve güzelliğe gitmez. Menfaatler ve çıkarlar bırakılarak ülkemize ve yörelerimize sahip çıkmalıyız. Dar görüş ve düşünceden acilen kurtulmalıyız. Buna ülke olarak çok ihtiyacımız var.