Birbirine yakın iki komşu vardı. Her ikisinin de eşleri, çoluk çocuğu ve onları yaşatmak içinde çiftçilik yapıyorlardı. Bunlardan birisi, ölürsem, hasta düşersem eşime ve çocuklarım ne olacak diye endişeye kapılırdı. Bu düşünceyi kafasından bir türlü silemiyor, içine sakladığı yemişi yiyen bir kurt gibi onun da içini kemiriyordu.
Diğeri ise bu konuları hiç düşünmüyordu. Bütün yaratıkları bilip koruyan yüce Tanrı elbette eşimi ve çocuklarımı da korur diyordu. Bir gün vesveseli adam tarlasında isteksiz çalışırken bir çalılığa birkaç kuşun girip çıktığını gördü. Çalılığa Yaklaşınca yan yana iki kuşun yuvasını gördü. Henüz tüylenmemiş yavrular gördü, yavrularına yem getiren kuşları gördü. Fakat oda ne yuvaya yiyecek getiren kuşu kartal aldı götürdü.
Bu manzarayı gören riyakar kişi çok üzüldü. Diğer yavrular ne olacaktı. Ertesi gün tekrar tarlasına gelen adam merak edip yavrulara bakmaya gitti. Birde ne görsün yavrular yaşıyor, bir kenara çekilerek yuvayı gözetlemeye başladı. Gözlerinin gördüğüne inanamadı, bir başka kuş o yavrulara yiyecek getirerek onlara doyuruyordu.
Eve dönünce gördüklerini komşusuna anlattı ve komşum senin başına bir şey gelirse bende o kuş gibi senin ailene sahip çıkacam Tanrı şahidim olsun, iyi niyetli komşusu ise bütün yaratıkları bilip koruyan yüce Tanrı elbette herkesi korur gözetler dedi. Ve ekledi, komşun senin başına bir iş gelirse bende senin hanımına ve çocuklarına bakarım Allah şahidim olsun.
Rabbini güvenmeyen ve O’ndan korkmayan insanlara rastlarsanız onlardan uzaklaşın. Çünkü uğursuzluk ve umutsuzluk saçarlar. Dinsizden sakınınız nefesi insanın ruhunu öldürür. Ama ondan nefret etmeyin çünkü belki Allahın bir gün onun kalbini değiştirir. İnanıyorum diyenlerinde çoğunlukla onlarda insanları yanıltır. Allah’ın mukaddes değerlerini küçültmek için açılan ağızları insanın içini kirletir.
Dinsiz, insan dünyada yalnızdır, yalnızlığa mahkümdür. Bütün yaratıklar Allaha över, varlığını hissederler takdis eder, ona ibadet ederler. İbadet ettiğiniz zaman kalbinizde bir hafiflik, ruhunuzda bir ferahlık hissedersinin, ibadet kederlerin acısını azaltır, aşırı ne varsa tasfiye eder.
.
